Sposób wychowywania

Muszę przyznać, że klasa, która trafiła mi się w tym roku na wychowawstwo jest grupką bardzo sympatycznych i wspaniałych dzieciaków, które z wielką przyjemnością przyjdzie mi prowadzić przez kolejne trzy lata. Jako nauczycielka nauczania wczesnoszkolnego dbam o rozwój swoich uczniów od 1 do 3 klasy szkoły podstawowej, nauczyciel Kraków. Uważam, że pierwsze lata w szkole podstawowej są kluczowe dla dalszego rozwoju dzieci i prze te trzy lata staram się przeprowadzić swoich wychowanków najlepiej, jak się da.

Moja obecna klasa liczy sobie dwudziestu czterech uczniów, przy czym, co się rzadko zdarza, liczba dziewczynek równa jest liczbie chłopców. Aby uniknąć rozrób na lekcjach wprowadziłam obowiązek koedukacyjnego siedzenia w ławkach, co oznacza, że dziewczynki współdzielą ławki z chłopcami. Dzięki takiemu zabiegowi skutecznie zmniejszyłam hałas na lekcjach wywoływany zarówno chłopięcymi przekrzykiwaniami, jak i dziewczęcymi piskami. Siedząc z przedstawicielem płci przeciwnej, dane dziecko zawsze zachowuje się nieco spokojniej. Aby rozkład dzieci w ławkach był sprawiedliwy, rozsadzenie nastąpiło na drodze losowania, polegającej na losowaniu przez dziewczynki nazwisk chłopców, z którymi będą siedzieć przez nadchodzący rok. Nie obyło się bez skargi i płaczu, jednak nikomu nie pozwoliłam się przesiadać. Dzieci powinny się uczyć, że nie zawsze mogą mieć wszystko, czego zapragną.